“Samen met mijn vader verhuisde ik naar een voor mij vreemd dorp.
Juist omdat wij hier niemand kenden waren wij heel erg op elkaar aangewezen. De band die ik had met mijn vader werd hierdoor alleen maar sterker. Wij hadden ook samen dezelfde hobby en dat was een passie voor muziek en geluid. deze hobby legde de basis voor mijn tattoo.
Mijn vader werd ziek en moest steeds weer naar het ziekenhuis maar dat duurde nooit lang. Ook nu weer ging hij naar het ziekenhuis maar nu moest hij blijven. Enkele dagen later was hij dood.
Daar zat ik dan, opeens helemaal alleen in dat grote huis, zonder mijn vader.
Gelukkig had ik nog wat opnames van hem. Waarvan er eentje was van een voor hem karakteristieke uitspraak tegen mij. Deze opname heb ik vervolgens omgezet in geluidsgolven en ik heb Da Linci Art gevraagd of dit op mijn arm getatoeëerd kon worden.
Ik ben zeer tevreden met het resultaat.”
